ԿԱՐՈՏ
Մի կարոտ կա, մի կարոտ կա, մի կարոտ կա անծայր,
Որ չի մեռնում, որ չի ցնդում, որ չի դառնում անցյալ։
Հուր է դառնում, սուր է դառնում և սրբությամբ ծալ-ծալ
Իմ գրքերում, իմ սրտի մեջ շողում է հար պայծառ։
Նորանում է, խորանում է և միշտ նոր է դարձյալ,
Այդ քո սերն է, իմ ժողովուրդ, իմ հայրենի աշխարհ։
1945
No comments:
Post a Comment